DE KLEINE ROZE ROOSJES 🌸
Onderstaand gedicht schreef ik in een periode waarin ik heel depressief was. Regelmatig voelde het alsof ik alleen maar tegenslagen had in mijn leven. Alsof ik niet voor het geluk geboren was. Ik vond mezelf niets waard in dit leven. Ik had niets bijzonders in te brengen op deze aardbol.
Toen bleek dat ik ongewenst kinderloos zou blijven was dat wat mij betreft de laatste tegenslag. De druppel die de emmer deed overlopen. Voor mij hoefde het leven niet meer.
"De kleine roze roosjes" is een triest gedicht wat ik onlangs weer tegen kwam. De roosjes in mijn tuin hebben het destijds niet overleefd, maar IK wel! Mijn onvervulde kinderwens werd mijn drijfveer om uit te zoeken wat ik wilde met mijn leven, en daarbij ontdekte ik ook dat ik wel degelijk een waardevol mens ben, en ook waardevol ben voor de mensen om mij heen en de maatschappij. Mijn website, mijn boek en de bijbehorende socials zijn daar het levende bewijs van. Dit geeft een bijzonder doel aan mijn leven.
Heel dankbaar ben ik voor alle lieve mensen die mijn leven verrijken, waarvan Bob natuurlijk op de eerste plaats komt. Sinds ik wist dat ik ongewenst kinderloos zou blijven zijn er zoveel bijzondere mensen in mijn leven bijgekomen. Zij maken mijn leven mooi ❤
Hoe is dit voor jou? Waar ben jij dankbaar voor in je leven? Heb jij een nieuwe invulling gevonden waar je blij van wordt?
Liefs, Mariska
